Przesilenie Letnie to mój ulubiony czas w roku. To moment, w którym Słońce osiąga najwyższy punkt na niebie, co oznacza najdłuższy dzień i najkrótszą noc w roku. Występuje zazwyczaj 21 czerwca na półkuli północnej. To astronomiczne wydarzenie ma głębokie znaczenie w wielu kulturach na całym świecie, zarówno współczesnych, jak i historycznych. Przesilenie letnie jest obchodzone na różne sposoby, często związane z kultami słońca, płodności i obfitości.
Przesilenie Letnie w Europie:
Już sama Europa jest bardzo zróżnicowana pod kątem świętowania tego magicznego czasu.
Litha (Wicca)
Litha (chociaż podobno nie końca taka nazwa jest używana) obchodzona jest 21 czerwca przez wyznawców Wicca. To święto poświęcone słońcu i jego życiodajnej energii. Wiccanie celebrują obfitość natury poprzez ogniska, tańce i śpiewy. Rytuały często obejmują dekorowanie ołtarzy kwiatami i ziołami oraz składanie ofiar duchom natury. Litha jest czasem radości i wdzięczności za dary ziemi.
Więcej o Litha oraz o Wicca -> https://www.wicca.pl/kolo-roku/
Alban Hefin (Druidyzm)
Alban Hefin jest celtyckim świętem na cześć słońca, obchodzonym przez współczesnych druidów. Święto to celebruje moment, kiedy dzień jest najdłuższy, a noc najkrótsza. Druidzi zbierają się na świętych miejscach, takich jak kamienne kręgi, aby odprawiać rytuały i modlitwy. W centrum obchodów jest ognisko, symbolizujące słońce i jego moc. Alban Hefin to czas refleksji nad cyklami natury i ich wpływem na życie ludzkie.
Więcej o tym święcie i o druidyźmie znajdziecie tutaj -> https://www.druidyzm.pl/?page_id=586
Noc Świętojańska (Europa)
Noc Świętojańska jest obchodzona głównie w Skandynawii i innych częściach Europy z ogniskami i tańcami. Tradycja ta sięga dawnych czasów, kiedy ogień miał chronić przed złymi duchami i przynosić dobre plony. Ludzie zbierają się na polanach i plażach, aby wspólnie śpiewać, tańczyć i bawić się do białego rana. Wiele osób skacze przez ogniska, wierząc, że przynosi to szczęście i zdrowie. Święto to jest także okazją do spędzenia czasu z rodziną i przyjaciółmi na świeżym powietrzu.
Dzień Świętego Jana (Chrześcijaństwo)
Dzień Świętego Jana jest chrześcijańskim świętem narodzin św. Jana Chrzciciela, obchodzonym 24 czerwca. W wielu krajach europejskich święto to zawiera elementy tradycji pogańskich, takich jak ogniska i festyny. W Hiszpanii i Portugalii noc ta jest znana jako Noche de San Juan i obejmuje rytuały związane z ogniem i wodą. W niektórych regionach praktykowane są procesje i modlitwy, mające na celu uczczenie świętego Jana. To święto łączy duchowe refleksje z radosnym świętowaniem.
Więcej na ten temat znajdziecie -> Muzeum Narodowe w Kielcach (mnki.pl)
Noc Kupały (Słowiańskie)
Noc Kupały, słowiańskie święto miłości i płodności, obchodzone jest z ogniskami i kąpielami w rzekach. To święto jest dedykowane życiodajnym siłom natury oraz magii wody i ognia. Ludzie skaczą przez ogniska oraz odbywają rytualne kąpiele wodne, wierząc, że przynosi to oczyszczenie i ochronę przed złymi mocami. W wielu miejscach urządzane są poszukiwania kwiatu paproci, który według legendy przynosi szczęście. Noc Kupały jest także okazją do wróżb i zabaw miłosnych.
Więcej o tym święcie i o rodzimowierstwie słowiańskim znajdziecie tutaj: https://www.facebook.com/RodzimyKosciolPolski oraz https://rkp.org.pl/swieta
Mniej znane:
Feill-Sheathain (Szkocja)
Feill-Sheathain to szkockie święto związane z przesileniem letnim, celebrujące najdłuższy dzień w roku. Tradycyjnie w różnych częściach Szkocji odbywają się festyny, tańce i ogniska. Ludzie zbierają się na wzgórzach i plażach, aby śpiewać i bawić się do białego rana. W wielu regionach praktykowane są także wróżby i rytuały związane z płodnością ziemi. Święto to ma na celu uczczenie mocy natury i słońca oraz integrację społeczności lokalnych.
Juhannus (Finlandia)
Juhannus to fińskie święto Nocy Świętojańskiej, obchodzone z saunami i ogniskami. Ludzie wyjeżdżają na letnie chatki nad jeziorami, gdzie spędzają czas na świeżym powietrzu, kąpią się i grillują. Tradycyjnie palone są ogniska, które mają chronić przed złymi duchami i przynieść szczęście. Wiele osób uczestniczy w kąpielach w saunach, które są integralną częścią fińskiej kultury. Juhannus jest także okazją do spotkań rodzinnych i przyjacielskich.
Sankthans (Norwegia)
Sankthans to norweskie święto Nocy Świętojańskiej, obchodzone z ogniskami i festynami. Tradycja ta sięga czasów pogańskich, kiedy to ogień miał chronić przed złymi duchami i zapewniać dobre plony. Współcześnie ludzie zbierają się na plażach i polanach, aby wspólnie śpiewać, tańczyć i bawić się. W wielu miejscach odbywają się także lokalne festyny z muzyką na żywo i lokalnymi potrawami. Sankthans jest czasem radości i wspólnego świętowania.
Līgo (Łotwa)
Līgo to łotewskie święto przesilenia letniego, obchodzone z ogniskami, śpiewami i tańcami. Tradycja ta ma na celu uczczenie mocy słońca i natury. Ludzie zbierają się na wsiach, aby śpiewać tradycyjne pieśni, tańczyć i bawić się do białego rana. Ogniska są symbolem oczyszczenia i ochrony przed złymi duchami. Līgo jest czasem radości i wspólnego świętowania.
Jāņi (Łotwa)
Jāņi to inna nazwa łotewskiego święta przesilenia letniego, znanego również jako Līgo. Obchody obejmują podobne tradycje, takie jak ogniska, śpiewy i tańce. Ludzie zbierają się na wsiach i polanach, aby wspólnie świętować najdłuższy dzień w roku. Wiele osób przygotowuje tradycyjne potrawy i napoje, takie jak piwo i sery. Jāņi jest czasem radości i wdzięczności za dary natury.
Solstitium (Starożytny Rzym)
Solstitium to rzymskie święto przesilenia letniego, obchodzone na cześć słońca i bogów rolnictwa. W czasie tego święta składano ofiary z owoców i zwierząt, aby zapewnić obfite plony. Rzymianie organizowali festyny i zabawy na świeżym powietrzu, celebrując najdłuższy dzień w roku. Solstitium było czasem radości i wdzięczności za dary natury. Święto to miało również aspekty religijne, związane z kultem bogów solarnych.
Sankthans Aften (Dania)
Sankthans Aften to duńskie święto Nocy Świętojańskiej, obchodzone z ogniskami i festynami. Ludzie gromadzą się na plażach i w parkach, aby wspólnie świętować najdłuższy dzień w roku. Ogniska są symbolem oczyszczenia i ochrony przed złymi duchami. Wiele osób bierze udział w tradycyjnych tańcach i śpiewach, ciesząc się ciepłem letniego wieczoru. Sankthans Aften jest czasem radości i wspólnego świętowania.
Poza Europą:
Li (Chiny)
Li to tradycyjne chińskie święto przesilenia letniego, obchodzone od tysięcy lat. W tym dniu Chińczycy oddają hołd przodkom i duchom natury, składając ofiary i modlitwy. Wiele osób odwiedza świątynie, aby prosić o błogosławieństwo i pomyślność. Li jest także okazją do spotkań rodzinnych i wspólnego biesiadowania. Tradycje te mają na celu zachowanie równowagi między człowiekiem a naturą.
Tiregan (Persja)
Tiregan to perskie święto na cześć boga Tishtrya, obchodzone w dniu przesilenia letniego. W tradycji perskiej Tiregan jest czasem modlitw o deszcz i urodzaj. Ludzie składają ofiary z owoców i kwiatów, aby uczcić boga i prosić o jego błogosławieństwo. Współcześnie święto to jest okazją do spotkań rodzinnych i wspólnego biesiadowania. Tiregan łączy elementy religijne z tradycjami agrarnymi.
Święto Tammuza (Mezopotamia)
Święto Tammuza to starożytne święto na cześć boga Tammuza, obchodzone w Mezopotamii. Tammuz był bogiem roślinności i płodności, a jego śmierć i odrodzenie symbolizowały cykle natury. W czasie święta składano ofiary z roślin i zwierząt, a także organizowano procesje i rytuały. Święto to miało na celu zapewnienie urodzaju i pomyślności na nadchodzący rok. Obchody łączyły elementy religijne z agrarnymi.
Inti Raymi (Inkowie)
Inti Raymi to inkaskie święto na cześć boga słońca Inti, obchodzone w Peru 24 czerwca. To jedno z najważniejszych świąt w kulturze Inków, mające na celu uczczenie i dziękczynienie za ciepło i światło słońca. W Cuzco, dawnej stolicy Imperium Inków, odbywają się rekonstrukcje rytuałów, tańce i ofiary. Centralnym punktem obchodów jest Plaza de Armas, gdzie gromadzą się mieszkańcy i turyści, aby uczestniczyć w uroczystościach. Inti Raymi jest także okazją do pokazania bogactwa kulturowego i tradycji andyjskich.
Podsumowanie
Przesilenie Letnie, przypadające na 21 czerwca na półkuli północnej, jest ważnym momentem w wielu kulturach na całym świecie. W Europie świętowane jest na różne sposoby – od pogańskich tradycji Wicca i druidyzmu, przez chrześcijańskie obchody Dnia Świętego Jana, po słowiańską Noc Kupały. Rytuały często obejmują ogniska, tańce i śpiewy, symbolizując obfitość i płodność natury. Nawet poza Europą, w takich miejscach jak Peru (Inti Raymi) czy Chiny (Li), przesilenie letnie jest czasem świąt poświęconych słońcu.
Na półkuli południowej przesilenie letnie przypada na 21 grudnia, kiedy to kraje takie jak Australia, Nowa Zelandia i południowa część Ameryki Południowej obchodzą najdłuższy dzień w roku. Podobnie jak na półkuli północnej, jest to czas radości i świętowania, choć tradycje mogą się różnić ze względu na różnice kulturowe i klimatyczne.
Świętowanie przesilenia letniego łączy ludzi na całym świecie, podkreślając ich związki z naturą i jej cyklami, niezależnie od półkuli, na której się znajdują.